Biografiâ di T. V. da Silva

T. V. da Silva e nómi literári di Tomé Varela da Silva, sidadon káuberdiánu, natural di fregeziâ i konsedju di Son Lorensu di Uzórgu (Santiágu – Káuberdi), undi el nase diâ 19 di dezenbru di 1950, fidju di Eduardo da Silva i di Joana Varela.

Siminarista di Kongregason di Spritu Sántu, na Káuberdi (di 1969 ti 1973) i na Purtugal (di 1973 ti 1978); mineru na Mina di Burádja (Trás-di-Munti – Purtugal), di 1978 ti 1981, undi el ta trabadjába i ta studába omesmu tenpu.

Lisensiádu na Filozofiâ (désdi mársu di 1981) pa Fakuldádi di Filozofiâ di Brága di Universidádi Katólku Purtuges, el entra na Funsionalismu Públiku káuberdiánu na otubru di 1981, sendu kolokádu na (anton) Direson-Jeral di Kultura komu tékiniku supirior di tirseru klási; diputádu na Asenbleia Nasional (di 1986 ti 1990) i, nkuántu tal, visi-prizidenti di Kumison Spesializádu Purmanenti pa Idukason, Siénsa i Kultura; prizidenti di Institutu Káuberdiánu di Libru i di Disku (di 1990 ti 1993); konsedjeru kultural di Prizidenti di Repúblika (di janeru di 1994 ti julhu di kel ánu li); xéfi di Kása Sivil di Prizidenti di Repúblika (di agostu di 1994 ti mársu di 2001); e sósiu fundador di Asosiason di Skritor Káuberdiánu, menbru fundador di Fundason Kiriánsa Káuberdiánu i di Fundason Speránsa, sósiu di “SOCA” – Sosiadádi Káuberdiánu di Otor; sósiu di “SCC” – Sosiadádi pa Nxinu, Siénsa i Kultura, Lda., entidádi ki kíria Universidádi di Santiágu. 

Nkuántu kuádru di Direson-Jeral di Kultura, el diriji Dipartamentu di Tradison Oral (di otubru di 1981 ti novenbru di 1990), el kordena i orienta divérsus trabádju di kánpu na piskiza sobri tradison oral, el organiza i orienta txeu siminári (na divérsus konsedju i ilha di pais) sobri metodolojiâ i tékinika di rakódja di tradison oral, el organiza, orienta i supirintende na txeu operason di rakódja di tradison oral na divérsus konsedju i ilha, el organiza i supirintende txeu kanpánha di rakódja di tradison oral kuázi na pais interu, el partisipa na txeu konferénsa i mésa-rodondu (na pais i na stranjeru), el publika várius libru sobri tradison oral i otus di pueziâ i kontu, i el raúni (na un otu) un konjuntu di insáiu, len di organiza un antolojiâ di próza di fikison di otoris káuberdiánu, un libru sobri prupósta di bázis di “ALUPEC” i un otu ku átas di Sinpózi Internasional sobri Kultura i Literatura Káuberdiánu, sima pode odjádu na kel lista di librus publikádu di T.V. da Silva (kfr.). 

Sobri banner des sáiti

Stádu diánti di un fótu (ki ta inklui – di ndreta pa skérda – Munti Djobe, Piki-Ntóni, Munti Djantebi i Rema-Réma) trádu pa dónu des sáiti, apartir di Txan di Pomal, un lokalidádi bizinhu di lugár (Bunpó) undi dónu di kel sáiti li nase i kíria i ki ta fika na fregeziâ (i konsedju) di Sanlorensu di Uzórgu, na ilha di Santiágu – Káuberdi.

Razon di kel fótu li:

Désdi pikinóti, otor ben ta ten (senpri) txeu prazer i gozu, óra ki el ta odja (kuázi senpri ku spritu di kontenplason) kel kadeia montanhozu la, ki e (len di un beléza natural) un patrimóni fíziku di konsedju di Sanlorensu di Uzórgu.

Purkonsiginti, kel banner li, len di spreson ifetivu di afetividádi (pesual) di dónu di es sáiti pa ku kel patrimóni natural la, e tanbê un móntra di si identifikason ku Uzórgu (i ku si gentis), raprizentádu pa kel kadeia montanhozu la, situádu na kurason di Uzórgu i ki sta karapatidu i ben lapidu na si spritu: un fórma di dónu des sáiti sta senpri ta omenâjia kel patrimóni la, ta reverensia-l.